Jojo
Wispelturig als het weer
sta ik iedere keer
weer bij je aan de deur.
Bijna
wordt het sleur.
Telkens weer
het zelfde lied,
maar dit keer
wil ik dat niet.
Het zelfde deuntje
maakt je moe
Misschien dat ik het dit keer
anders doe.
Het allerlaatste touwtje
is gebroken
Het contact
wordt nu verbroken.
Ik ben weg, kom niet meer terug
verbrand achter mij
iedere brug.
Het restje touw hou ik nog vast,
ook al betekend dat een last
maar jij mag het nooit meer vinden,
zodat je niets hebt om mij aan te binden.
Het is niet erg, misschien
is er een ander dom konijn
dat graag je speeltje wil zijn.
Jij bent een klojo
en ik nooit meer jouw Jojo.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-08-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Danielle vink (Actief sinds: 23-08-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jojo’ van Danielle vink zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.