MOED VERLICHT

Han Messie

Een echtpaar leefde tevreden zonder kind,
kende het geluk, ondernam alles blijgezind.

Ze namen een verweesd meisje in huis;
de toekomst was lokkend als bladgeruis.

Man en vrouw kregen later grote wrijving
steeds meer ellende, beraamden hun scheiding.

Twee dames plukten bloemen bij de rivier;
een viel van de wal, na haastig vertier.

Gekneld door stroom werd ze willoos meegezogen
naar de diepte, had de dood voor ogen.

Pleegdochter dook: haar verzorgster ademde weer.
Het drietal bleef _ met de liefde van weleer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Informatie bij het gedicht

Hoe een bijna-ongeluk een gelukkige keer in het leven kan brengen.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘MOED VERLICHT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.