Gered uit doodsgevaar !

Joop Gilhuis

Psalm 116.
Gered uit doodsgevaar !

Toen d' banden van de dood mij hadden omvangen,
riep'k tot Hem en vertelde mijn groot verlangen.
Ik heb U lief, hoor toch mijn smekingen en klacht,
mijn leven lang zal 'k U roepen tot in de nacht.

Angsten van het dodenrijk vlogen mij naar d' keel,
zonder Uw hulpe bleef er niets van mij nog heel.
Ik ondervond benauwdheid, smart in mijn leden,
Ik riep:"Mijn God en Helper, redt toch mijn leven."

Hij verloste mij, verzwakt zoals ik toen was,
Hij zag mijn eenvoudig hart, mijn geest in zak 'n as.
Keer weer , mijn ziel en kom tot dé volkomen rust,
de Heer heeft u welgedaan en deed dat heel bewust.

U, Heer, heeft mijn leven van de dood gered
Uw milde Hand heeft d' tranen van mijn oog gebet.
In 't land van leven zal 'k wandelen in Zijn Licht,
juichend en zingend voor Zijn Heilig Aangezicht.

Ik bleef geloven, toen 'k sprak:"'t Is alles leugen,"
door die angsten werd 'k verdrukt, het zou mij heugen!
Maar d'beker der verlossing, kan ik nu heffen,
ik roep U aan Mijn God , wie kan'k beter treffen.

Mijn geloften zal ik aan de Heer betalen,
in het bijzijn van Uw volk zal'k dat verhalen
Uw omgekomen gunstgenoten in de strijd,
zijn kostbaar in Uw ogen, eeuwig en altijd.

Waarlijk Heer ik ben Uw knecht, zoon van Uw dienst maagd,
Ik breng U mijn lofoffer, want U heeft mijn band geslaakt.
U roep ik aan in al mijn liefde, dit 's mijn eed,
in 't bijzijn van Uw volk getuig ik van mijn leed.

U bracht bevrijding, redding uit mijn ellende,
In 't voorhof van Uw huis breng ik nu 't voleinde.
Mijn dank, o Jeruzalem, mijn dank,
Halleluja, 'n lied met grootser klank!

Wat bent U Groot, mijn Rots en Heer,
ik wil mijn levenlang U eren!

Bewerkt door Joop Gilhuis.