een maatschappij
het laatste sap wordt uitgeperst
wat rest valt weg
de vuilnisbelt van de geschiedenis
is vol met levende zielen
verschrompeld als de penissen
van oude mannen
hun avond zal nooit rustig zijn
ze slepen zich gebroken - ongewroken -
naar het einde
gezeten achter brede schermen
veranderen zij de politieke termen
zij hebben het primaat in handen
de sleutel tot de politiek
om elke regel te veranderen
en beter af te zijn dan anderen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een maatschappij’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.