Europa, ach Europa

Geert Messelis

de strafkolonie Griekenland
een duivelseiland in de winter
met tenten van papier
de kinderen vriezen dood
de vliegen wachten op de dooi
voor nooit geheelde wonden

met majesteit beklimmen ze hun troontjes
die zinken, die stinken
soms lijken ze wel engelen
ze zweven over cijfers
ze zwermen over mensen
de sprinkhanen
und "Alle Menschen werden Bruder"
hoe durven ze