de eerste
hij is de eerste van het land
maar draait voortdurend met zijn kont
zit hoog en droog en afgesloten
van de rest
hij is de windhaan op de toren
van de kerk
gaat mee met alle winden
hij luistert scherp
naar ieder weerbericht
want als het weer keert
schuift hij als een slang
hij denkt alleen maar
aan zijn eigen vel
zijn eigen gewin
door zijn gespin
de eerste en de laatste
om plaats te maken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de eerste’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.