polis 2

Geert Messelis

vleesgeworden honger
doet zo lijden
de zee vol zon een zee vol lijken
de regenten kijken toe en staren zich het staar
maar zonder ballen aan hun lijf
en zonder spatje mededogen
op hun strak gemeten pak
gewetenloze barbarij
met aftershave bespoten
de heren, en de dames, spelen
met de dobbelstenen
over wie ze vandaag
voor de aardigheid
naar magere hein toe zullen sturen
en herhalen daarna eindeloos
hun mantra van besparen
zonder ooit de vraag te raken
- want dat zou onbeschaafd zijn -
van wie bespaart er eigenlijk voor wie