waar is mijn hoekje

wil melker

ik zie blokkendozen
om me heen
het grijs beton
is hier en daar
nog afgedekt met
rood en gele steen


het groen is kunst
geplant op zand en
aarde van het godvergeten
puin dat doo de nieuwe
generaties is vermalen
om weer tuin te zijn


waar is mijn hoekje
in de zon waar planten
groeien die niets weten
en door mensen en commercie
zijn vergeten en hun tijdloos
spel met de seizoenen spelen


ik wil weer leven en
aan hen mijn aandacht geven
niet aan de bollebozen in
techniek en zeker niet in politiek
wat zij u steeds beloven daarover kom het
schaamrood mij en u te ver naar boven