Je hoort er niet bij

Gertjan van der Kraan

Je hoort er niet bij

Je hoort er echt niet bij
Is wat men tegen haar zei
Je ziet er gewoon niet uit
Zeiden ze vaak expres luid
Maar wat men echt niet ziet
De eenzaamheid en het verdriet
Door helemaal alleen te staan
Niet naar school durven te gaan
Om daar hulp en steun te vragen
Tegen hen die pesten en plagen
Omdat de docent haar bekijkt
Als iemand die verlegen lijkt
Maar wat iedereen ontgaat
Dat ze alleen in ’t leven staat
Omdat de ouders niet meer leven
Kan men haar niet alles geven
En haar diepst verlangde wens
De aandacht van een medemens
Wordt dagelijks enorm verstoord
En door pesten in de grond geboord