gepest

Patros Fibros

 Ook ik wordt hierdoor echt geraakt,
 Op mijn gezicht schijnt de zon, maar in mijn hart is er regen.
 Ik had er zelfs bijna een einde aan gemaakt,
 Ik wilde echt zelfmoord plegen.

 Ik was anders dan de rest,
 Anders vanaf het begin.
 Daarom wordt ik mijn hele leven al gepest,
 Wat had mijn leven nog voor zin.

 Maar ik bleef knokken,
 Voor een leven zonder eind.
 Ik liet me niet meer stokken,
 Totdat de laatste pester verdwijnt.

 Probeer niet te vluchten,
 Maar vecht van je af.
 Het verspreiden van geruchten,
 Is alleen maar laf.

 Probeer te geloven,
 Geloof in je eigen diepe kracht.
 Roep die kracht in jezelf naar boven,
 En weet dat een pester dit niet verwacht.

 Zelfmoord is wel het laatste waar je aan moet denken,
 Het vernielt je hele leven.
 Ga jezelf een geweldig leven schenken,
 En weet waar je om zult geven.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Patros Fibros (Actief sinds: 13-03-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘gepest’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.