«»
(dood)gepest
Ik voel mij een muis,
een muis in de val.
Die hoewel ik kan lopen en rennen,
toch toeklappen zal.
Ik kan er niet over praten
niet thuis en niet op school
hun hulp zal toch niet baten…
Ik ben echt een… xxxxxxx.
Ze hebben gelijk!
ik ben dom, lelijk en dik.
ik bedoel ik zie het toch? Ik kijk…
in een spiegel naar ik.
Ik druk mijn handen op mijn oren,
maar ik hoor overal hun stem.
Ik wil ze niet meer horen
maar… in mijn hoofd….
ze zitten klem.
Ik kan niet meer..
dat gepest,
keer op keer.
Ik ben gewoon te diep gekwetst.
Vanavond krijg ik eindelijk mijn rust,
weg van alles en iedereen.
Door hen verloor ik mijn levenslust
en nu ga ik eindelijk van hen heen.
Ik sluit mijn ogen,
voor altijd.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ElkeActief sinds: 06-03-2014Informatie bij het gedicht:
Ze hadden gelijk, ik ben te laf. Te laf mijn leven onder ogen te komen en mijzelf nog langer in de spiegel te zien. Het is beter dat ik nu wegga, niet voor even maar voor altijd. Ik ben een last voor jullie, het spijt me. Het spijt mij dat ik heb geleefd. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘(dood)gepest’ van Elke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Pesten
Nieuwste gedichten
- Pesten: Een Roep om Solidariteit en Hoop
- MISBRUIK (2) !!!
- Impact op het leven
- In mezelf is het stil
- SCHIJNVERTONING !!!
- GEEN ZEGEN !!!