Heerlijke nabijheid

Gertjan van der Kraan

Heerlijke nabijheid

Is de vrijdag wel zo goed,
Onschuldig vergoten bloed.
Twee armen uitgespreid.
Terwijl Hij vreselijk lijdt.
Waarom is de zaterdag stil,
Was dit nu echt Gods wil.
Zondag een opstandingsdag,
Een dag bij een leeg graf.
Is zo moeilijk te begrijpen,
Maar laat het dan rijpen,
Door Uw Geest ingegeven
Dan gaat ons geloofsleven
In Zijn kracht weer groeien.
Het geloof gaat dan bloeien.
Geworteld in vaste grond.
Waar eerst een kruis stond.
Gevoed door Levend water
En zien we vroeg of later
Met onze blik vast gericht,
Op het prachtige vergezicht;
Twee uitgestrekte armen,
Die ons eeuwig verwarmen,
Jezus die ze weer uitspreidt
Voor Zijn heerlijke nabijheid.