Houd vol, nog even.
Ik zag Zijn moeder huilen
en hoe Hij naar haar keek,
hangend aan dat kruishout
't maakte mij van streek!
Graag wilde ik haar troosten,
maar 't verdriet was veel te groot,
ze zag haar Zoon gekruisigd,
nog even en Hij was dood!
Ik kon het niet verdragen
te zien Zijn pijn en smart,
opnieuw kwamen haar tranen
een zwaard ging door haar hart.
Nog even en Zijn lijden
was voorgoed voorbij,
dat gaf haar kracht en sterkte
en zeker ook voor mij!
En toen kwam er een wonder,
het was geen droom maar echt,
't graf ging open, Jezus leeft
zoals God reeds had voorzegd!
Houd vol, je mag nu weten
God heeft groot werk gedaan,
de meest geliefde Zoon
is waarlijk opgestaan!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Els Hengstman-van Olst (Actief sinds: 28-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Houd vol, nog even.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.