Gethsemane
Hij knielde neer tot op de grond
en huilde in diepe smart,
Hij riep in nood, in felle pijn,
de angst die brak Zijn hart.
"Vader, Vader neem dit van Mij,
maar doe zoals U wil,
Ik ben zo bang, ben zo alleen
maak Mij toch rustig, maak Mij stil".
En weer opnieuw bad Hij tot God,
Zijn zweet werd rood als bloed,
de Vader hoorde en zond hulp,
een Engel gaf Hem moed.
Toen stond Hij op met nieuwe kracht,
gehoorzaam en getrouw,
versloeg de zonde en de dood,
deed dit voor mij voor jou.
Aan't kruis stierf Hij een marteldood,
Hij heeft zichzelf gegeven
en toen Hij riep: "Het is volbracht",
ontving ik Eeuwig Leven".
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Els Hengstman-van Olst (Actief sinds: 28-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gethsemane’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.