Witte doeken spreken

wil melker

rolde stenen weg
voor het graf
waar in de witte
doeken lagen

was tijdelijk
begraven op het linnen
dat een afdruk van
jouw wereld schreef

hebt gegeven
om in drie-eenheid
weer te leven
vader zoon en geest

de witte doeken spreken
in tal van preken
met pasen heb ik al
jouw verrijzenis gevierd

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 21-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Witte doeken spreken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.