Judas Iskariot
Steunende handen
onder zijn hoofd
ogen die branden
verward en verdooft
Verbeten mond
heeft Hem gekust
voelt nu geen grond
en ook geen rust
Dienend het beest
schijnheilig geweest
en vastberaden
de Liefde verraden
Schuldig branden
dertig in getal
in zijn handen
't werd zijn val
Berouw gekomen
't zilver gegooid
zijn leven ontnomen
arm en berooid
'k Zal hem niet verraden
altijd met Hem gaan
zijn Naam niet schaden
stil...luister....
't gekraai van de haan.
(Matheus 27:1-10)
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
rdoek (Actief sinds: 21-09-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Judas Iskariot ’ van rdoek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.