Het is volbracht!

Els Hengstman-van Olst

"Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?"
De smartelijke kreten galmden door het heelal.
De hemel zweeg en huilde
om Hem Die was en is en komen zal.

De Engelen bogen diep hun hoofden,
bij de aanblik van dit immense leed.
Hem Die zij aanbaden en loofden
Die nu om Eeuwigheid zaken streed.

Tranen stroomden uit Gods ogen,
bij het zien van Zijn eigen Zoon,
maar God had met ons zoveel mededogen,
daarom droeg Jezus onze straf en loon.

Opnieuw klonken daar Zijn kreten,
maar nu overwinnend en met kracht.
Met laatste inspanning galmde het door de kosmos:
"Het is volbracht, Het is volbracht"!