Het tijdelijke sloot
strekte mijn armen
reikte met handen
maar voelde leven
langs vingers glijden
met nagels striemen
getrokken over je rug
het tijdelijke sloot maar
gaf je ziel nog niet bloot
er is geen begin
door een schat aan
herinnering achter te laten
de gaten zijn veel te groot
deze breken met
weemoed en respect
wat je liefhebt is klaar
voor een nieuwe start
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het tijdelijke sloot’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.