Ánders rouwen en herinneren

Dakoyria

Werkelijk niets ging zoals ik het van thuis kende
Een buitenlandse vriendin gestorven; hoe men
haar dood dan bestemde

Getoost werd er op haar met het glas fier geheven
Een uitgebreide broodmaaltijd met wie? Om het
even

Slapen deed ik er in háár bed... Een taart had zij
onbedoeld nog gebakken en als ontbijt werd die toen
neergezet

Haarzelf zag ik tevoren nog opgebaard achter een
glazen vitrine
Dát was wat wennen wel

Eenmaal per week haalde men de overledenen uit de
regio op
Láter bij haar thuis klonk gewoon de radio

Ik weet best, zó kan het dus ook Maar wénnen? Nou nee
Herkenbaar was weer wel de mooie rouwdienst, een
belevenis

Met een goed gevoel ging ik weer huiswaarts, waar ik
de vertrouwde geur van de eigen woning rook.

Dakoyria, 2019.