Wat een rótstreek!
We zouden toch samen nog naar het
strand gaan? Je beloofde het me,
een boulevardje pakken, koffie leuten
Nu liet je me zomaar daar staan...
Ik vind het maar een rotstreek dat
jouw dood door een lullige griep moest
ontstaan We hadden toch áfgesproken?
Had je niet veel láter er tussenuit kunnen
gaan?
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wat een rótstreek!’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.