Voor Agnes

Dakoyria

Nét hadden we besloten dat je bij me zou komen
Verzuim wederzijds gaf het al een paar keer
Nu zomaar een definitief bericht over je falende
gezondheid... Het hóeft helemaal niet meer!

Je piepte er zomaar tussenuit zonder wie of wat
dan nog wat te zeggen
Een poosje lag je ziek al te bed zonder het uit
maar te leggen.

Wie had dít kunnen dromen? Jíj voor altijd op reis?
Ik weet niet eens wat ik nu voel, emoties gaan
nog lang niet stromen
Dit alles is wél wat je altijd hebt gewild, zomaar in
je slaap vertrokken Het liefste had ik luid gegild.

Mij blijft alleen maar om grote dank te zeggen
voor deze vriendschap, zo heel bijzonder
Ik geef je ook nog een witte Roos, het is zo erg
kaal zonder...

Dakoyria, 2018.