INLOGGEN
«»

Jouw gevecht

Je duwde het van je wég, zo hard als je kon
Teveel hield je van het leven, als een
stralende zon
En jij, een altijd zo blij en optimistisch mens
klampte zich aan iedere strohalm vast

Totdat je wel erkennen móest, dat het echt
niet verder kon Het einde kwam eraan wat
niemand graag verzon...
Nog altijd at je uitgebreid van wat je maar
lekker vond Je vierde alsnog de uren, terstond

Plotseling kende ik dit mij zo vertrouwde lief
niet meer Heel sterk in jezelf gekeerd, meer dan
zwijgzaam en het deed me zo zeer.....
Toen je eenmaal gestorven was die spottende
blik op je gezicht Je weet niet half wat die heeft
aangericht!

Dakoyria, 2018.




Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-04-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jouw gevecht’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.