«»
Teveel hield je van het leven, als een
stralende zon
En jij, een altijd zo blij en optimistisch mens
klampte zich aan iedere strohalm vast
Totdat je wel erkennen móest, dat het echt
niet verder kon Het einde kwam eraan wat
niemand graag verzon...
Nog altijd at je uitgebreid van wat je maar
lekker vond Je vierde alsnog de uren, terstond
Plotseling kende ik dit mij zo vertrouwde lief
niet meer Heel sterk in jezelf gekeerd, meer dan
zwijgzaam en het deed me zo zeer.....
Toen je eenmaal gestorven was die spottende
blik op je gezicht Je weet niet half wat die heeft
aangericht!
Dakoyria, 2018.
Jouw gevecht
Je duwde het van je wég, zo hard als je konTeveel hield je van het leven, als een
stralende zon
En jij, een altijd zo blij en optimistisch mens
klampte zich aan iedere strohalm vast
Totdat je wel erkennen móest, dat het echt
niet verder kon Het einde kwam eraan wat
niemand graag verzon...
Nog altijd at je uitgebreid van wat je maar
lekker vond Je vierde alsnog de uren, terstond
Plotseling kende ik dit mij zo vertrouwde lief
niet meer Heel sterk in jezelf gekeerd, meer dan
zwijgzaam en het deed me zo zeer.....
Toen je eenmaal gestorven was die spottende
blik op je gezicht Je weet niet half wat die heeft
aangericht!
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 22-04-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jouw gevecht’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.