INLOGGEN
«»

Ga met mij mee



Dat eerste eind ging ik met jou
dat eerste eind was ik met jou
dat eerste eind was ik bij jou
maar toen moest ik je laten gaan

Eenzaam en alleen bleef ik toen staan
al wilde ik nog verder gaan
dat licht had jou gevonden
dat licht heeft ons ontbonden
Ik ging met jou mee tot aan het eind
jouw liefde hield mij overeind
jou uitgestoken hand die moest ik laten
niets mocht toen meer baten.
Jij was het die er in berustte
toen ik je ten afscheid kuste
aan het einde van die lange baan
die wij tezamen waren gegaan.

Maar toen onze wegen scheiden
kwam er een einde aan jouw lijden
Ik moest dit alles accepteren
en het alleen zijn leren.

Dit doe ik nu zoals jij ziet
en aanvaard wat het leven biedt
ik vecht mij er wel doorheen
maar ja, alleen is maar alleen.
Ik denk vaak terug aan al die jaren
dat wij gelukkig samen waren
Jaren van kommer en van feest
toen jij er steeds voor mij bent geweest.
Nu raap ik mij weer bijeen
het helpt niet als ik ween
ik weet dat ik weer verder moet
de herinnering aan jou die geeft mij moed
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ga met mij mee ’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.