WAAROM

Dolf de Jong

Het werd duister om hem heen
hij liet mij achter heel alleen
zijn hoofd nog in mijn armen
om hem tot aan dit einde te verwarmen.

Zijn handen in de mijne
zo kwam hij met zich in`t reine
zo aanvaarde hij zijn lot
terwijl hij nog even sprak met God.

Heer ik hoor van rijke zegen
ondoorgrondelijk zijn uw wegen
doch waar ik niet aan dacht
mij taak hier op aarde is volbracht.

Toen sloot hij moe de ogen
hij werd bij mij weggezogen
mijn tranen wasten zijn gelaat
naast mijn verdriet was ik ook kwaad.

Kwaad was ik op God
Hij bepaalde toch zijn lot
mijn kind.....zijn kind
door ons beiden zo bemind.

Uw Kind......mijn kind
door ons beiden toch bemind.
terwijl wij in eerbied voor U buigen
moet ik U hiervoor dank betuigen?

Waarom, waarom `O Heer
dit vraag ik u steeds weer
liet U het zover komen
heeft u hem mij toch ontnomen

Op U `O Heiland moet ik hopen
de muur waar tegen ik moet stormlopen
is moeilijk te beslechten
laat mij niet steeds vertwijfelt vechten.

Maar neem van mij `O Heer
die vertwijfeling toch weer
schenk mij wijsheid voor Uw daden
en leid mij over Uw steile paden.
DdJ.