Toen de strijd was gestreden

Dolf de Jong

Ondanks dapper strijden
en verbeten lijden
ondanks al de goede zorgen
was er op een dag voor jou geen morgen.

Geen morgen op dees aard
jou werd een langer lijden toen bespaard
toen het licht van de hoop werd gedoofd
ondanks dat jij er zo in had geloofd.

Maar met het licht werd je meegenomen
een deur ging open en jij mocht komen
toen brak het licht in jouw ogen
jij werd van mij weg gezogen.

Aan jouw strijd was een eind gekomen
alle pijn was jou ontnomen
het werd toen duister om mij heen
ik voelde mij toen zo verlaten zo alleen.

Met alleen de harde wereld om mij heen
een wereld vol haat en ellende
een wereld die geen vrede kende
waar geen licht van hoop meer scheen.

Toch heb ik geleerd het te aanvaarde (n)
door de herinnering aan jou die ik bewaarde
het licht wat jou bescheen
maakte een eind aan mijn geween.

Altijd zul jij in mij blijven leven
om mij de kracht te geven
op te zien naar het licht van hoop
als mij vertwijfeling bekroop.
DdJ.