suicide
lange gewaden
slepend over de uitgesleten treden
terwijl ik ril
denkend aan het verleden
verdrinkend in emoties
als een doek voor je ogen
ze zei ik ben zo terug
dat had ze dus gelogen
ze stond daar op het dak
de impulsieve gedachte werd werkelijkheid
plots weg, zonder afscheid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
jop snoeijing (Actief sinds: 19-04-2022)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘suicide’ van jop snoeijing zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.