Dementie
Dementie
Je hoofd zit vol en toch ben je onbereikbaar,
zelfs mij zie je als gevaar,
de laden met herinneringen zijn voor eeuwig geblokkeerd,
zelfs mijn stem is wat jou choqueert.
Mijn stem was de sleutel om de laden te deblokkeren,
een emotionele oerknal, wist alle scharnieren te smeren,
jouw enthousiasme wist alle uithoeken van mijn geestelijk universum te raken,
en zo mijn zijn te vervolmaken.
Ik kondig aan dat ik voorgoed zal vertrekken,
alleen de stem van de verzorger kan je lach opwekken,
deze ervaring wordt in een uithoek van mijn geestelijk magazijn opgeslagen,
De verzorger heeft mijn vertrouwde stem gekaapt, ik voel mij verslagen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-10-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Trijan (Actief sinds: 22-04-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dementie’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.