Manuel
Zo sta je in het voorjaar in je tuin
Je moet gedwongen in de aarde wroeten
De bodem diep, het voorland ligt in puin
Je toekomst zakt onder je voeten
Je ziet jezelf een beetje staan
– als God – van ver en bovenaf,
En weet, zo zal het zijn voortaan:
De ongeboren vader aan het graf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Harm van Amerongen (Actief sinds: 02-09-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Manuel’ van Harm van Amerongen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.