«»
mij de laatste twee jaren ontvielen
Zonder enig gevoel van rancune, meer met
intense spijt
Een laatst groet was niet in het spel; fijne
herinneringen gelukkig wél!
Hoevele mensen zou ik inmiddels in mijn leven
hebben leren kennen? Honderden vast wel
Sommigen zijn nu niet meer dan een vage
schim... Anderen? Het leek de dag van gisteren
wel in een zwart-wit kiekje vervat Opvallend fel!
Dakoyria, 2022.
Gedachten aan mij ontvallen luitjes
Aan mij voorbij gaan in gedachten de luitjes diemij de laatste twee jaren ontvielen
Zonder enig gevoel van rancune, meer met
intense spijt
Een laatst groet was niet in het spel; fijne
herinneringen gelukkig wél!
Hoevele mensen zou ik inmiddels in mijn leven
hebben leren kennen? Honderden vast wel
Sommigen zijn nu niet meer dan een vage
schim... Anderen? Het leek de dag van gisteren
wel in een zwart-wit kiekje vervat Opvallend fel!
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-07-2022
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gedachten aan mij ontvallen luitjes’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer