«»
voor geen seconde, denk dat zeker niet.
Verschrikkingen, hoe verstikkend ook. Het
blaast geen rook rond je ogen. Wazig blijft
het verhaal aan je lippen hangen, het kan niet
altijd droog blijven. Je huid kriebelt tussen
de lakens, zomerse droogtes genereren
statisch de electriciteit bij tijd en wijle.
De chemie tussen mensen kan complex overkomen.
Een blik of een zucht van een hint, verfrist en werpt
een ander licht. Natuurlijk geen bestaan zonder
de plicht pleging van de dans en de paring, simpel weg
samen smelting genaamd. Dna zit ons gewoon in de genen.
Nummer 2
Geniet, schrik vooral niet. De wereld stoptvoor geen seconde, denk dat zeker niet.
Verschrikkingen, hoe verstikkend ook. Het
blaast geen rook rond je ogen. Wazig blijft
het verhaal aan je lippen hangen, het kan niet
altijd droog blijven. Je huid kriebelt tussen
de lakens, zomerse droogtes genereren
statisch de electriciteit bij tijd en wijle.
De chemie tussen mensen kan complex overkomen.
Een blik of een zucht van een hint, verfrist en werpt
een ander licht. Natuurlijk geen bestaan zonder
de plicht pleging van de dans en de paring, simpel weg
samen smelting genaamd. Dna zit ons gewoon in de genen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-10-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
RudyardActief sinds: 14-10-2021 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nummer 2’ van Rudyard zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer