vroon
plotseling en veel te vroeg toch ook
staan wij vandaag als vrienden samen
om welgemeend 'tot ziens' te zeggen
tot waar wij jou weer omarmen zullen
wij waren samen nog lang niet klaar
niet met elkaar en niet met het leven
dat verrassend de wegen samenbracht
waarop wij elkaar ontmoeten mochten
genietend van de grote en kleine dingen
volgden wij samen het spoor van liefde
vol het zoet en de misères koesterend
die vol voldoening zich herinneren laten
wat zouden wij graag nog even knuffelen
onder het genot van een goed glas wijn
om op elkaar en het samenzijn te klinken
dat ons tot maatjes in het leven maakte
de verwantschap die jij ons voelen laat
in de vriendschap de liefde en intimiteit
zal altijd warm en welkom gezelschap zijn
in onze reis naar de oever van de overkant
dankbaar vreugdevol heffen wij het glas
op wat en die jij voor ons geworden bent
met wijn die roder is dan de roodste liefde
die in volle tranen jou altijd glinsteren laat
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-12-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Geschreven voor Veronica – Vroon - Vierstraete | geboren 3 september 1954 - overleden 10 december 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vroon’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.