«»
Als ik ga zwemmen
Op zee
Gewoon maar zwemmen
Tot het uiteindelijk
Niet meer gaat
Mijn lichaam het begeeft
En zinkt
De peilloze diepte in
Mijn geest wordt bevrijd
En de wereld loslaat
Dan zijn jullie
De mensen op het strand
Die van mij hielden
Verdrietig
En vol van smart
Maar weet dit
Alles was de moeite waard
Ik heb genoten
Waar ik kon
En liefgehad
Naar mijn vermogen
En daar
Is echt helemaal niets
Tragisch aan
Zwem
ZwemAls ik ga zwemmen
Op zee
Gewoon maar zwemmen
Tot het uiteindelijk
Niet meer gaat
Mijn lichaam het begeeft
En zinkt
De peilloze diepte in
Mijn geest wordt bevrijd
En de wereld loslaat
Dan zijn jullie
De mensen op het strand
Die van mij hielden
Verdrietig
En vol van smart
Maar weet dit
Alles was de moeite waard
Ik heb genoten
Waar ik kon
En liefgehad
Naar mijn vermogen
En daar
Is echt helemaal niets
Tragisch aan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwem’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer