Niet te accepteren
Gister zat je nog in een heftige strijd,
maar in de tussentijd ben je gevlucht,
en nu,
zijn we je kwijt
iets wat ik niet wil accepteren,
en eigenlijk ook niet kan tolereren,
Maar lieve oma,
lieve papa van Anna,
Laat ons niet meer zo schrikken,
Rust waar er te rusten valt,
want wij huilen,
waar er te huilen valt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Luca (Actief sinds: 09-02-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Niet te accepteren’ van Luca zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.