«»
in het wit van haar zoden
het leven krioelt maar de
kist is voor altijd gesloten
een hemel met wolken
gedachten strakblauw
familie in handen en ogen
de vragen van wie ben jij nou
hij sprak over gaan
en vond ons gehoor
we voelde de voetstap
die zijn sporen verloor
we gooiden wat zand
waar hij was gestrand
met de kleur van mijn bloemen
kon ik je in afscheid nog zoenen
met de kleur van mijn bloemen
je hebt aarde gezienin het wit van haar zoden
het leven krioelt maar de
kist is voor altijd gesloten
een hemel met wolken
gedachten strakblauw
familie in handen en ogen
de vragen van wie ben jij nou
hij sprak over gaan
en vond ons gehoor
we voelde de voetstap
die zijn sporen verloor
we gooiden wat zand
waar hij was gestrand
met de kleur van mijn bloemen
kon ik je in afscheid nog zoenen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘met de kleur van mijn bloemen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer