de bloemen bloeien dood
de bloemen bloeien dood
verschieten in de mooiste kleuren
vlammen op in rood
vervliegen in de wildste geuren
eenmalig springt het zaad
voor even het seizoen ontstegen
een korte sluimering
dan kiemt het volgend leven
ik loop de cirkel
aan de binnenkant
maar zij spiraalt omdat
ineens de ronding faalt
ik nader wat mij is gegeven
ben de lange weg gegaan
een doel is me niet bijgebleven
de opdracht is me dus ontgaan
of mag ik bloeien in de dood
me koesteren in Uw leven
de warmte delen in Al-zijn
het aardse is al weggegeven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de bloemen bloeien dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.