de bloemen bloeien dood

wil melker

de bloemen bloeien dood
verschieten in de mooiste kleuren
vlammen op in rood
vervliegen in de wildste geuren

eenmalig springt het zaad
voor even het seizoen ontstegen
een korte sluimering
dan kiemt het volgend leven

ik loop de cirkel
aan de binnenkant
maar zij spiraalt omdat
ineens de ronding faalt

ik nader wat mij is gegeven
ben de lange weg gegaan
een doel is me niet bijgebleven
de opdracht is me dus ontgaan

of mag ik bloeien in de dood
me koesteren in Uw leven
de warmte delen in Al-zijn
het aardse is al weggegeven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘de bloemen bloeien dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.