«»
aan het ontsporen
het rechte pad
is te gebaand
ze doen alsof ze
niet meer bij me horen
hun stappen zijn
niet meer meegaand
ze aarden in
verschillende tijden
één loopt achter
de ander voor
heden wringt
zich tussen beiden
maar dan gaat de
snelheid weer teloor
ik wil vooruit
laat ze niet schuiven
hun scheve schaats
glijdt slechts naar lege huizen
glijdt slechts naar lege huizen
mijn voeten zijnaan het ontsporen
het rechte pad
is te gebaand
ze doen alsof ze
niet meer bij me horen
hun stappen zijn
niet meer meegaand
ze aarden in
verschillende tijden
één loopt achter
de ander voor
heden wringt
zich tussen beiden
maar dan gaat de
snelheid weer teloor
ik wil vooruit
laat ze niet schuiven
hun scheve schaats
glijdt slechts naar lege huizen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘glijdt slechts naar lege huizen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer