Vier Kinderen

corrie Van 't Hoen

Vier kinderen hebben zitten huilen aan je bed.
We wilde het zo graag,
maar je hebt het niet gered.
Een ieder dacht van elkaar,
dat ze geen moer om je gaven.
Ook u dacht dat niemand van je hield.
Je hebt het ons soms zo moeilijk gemaakt.
Je was zo ontzettend eigenwijs.
Maar iedereen was er, bij je allerlaatste reis.
We stonden naast elkaar,
als vier van uw kinderen.
We stonden naast elkaar,
als een broer en als zus.
Je hebt altijd gedacht dat je had gefaald als een moeder.
Als dat zo was geweest,
hadden we daar niet als een éénheid gestaan.
Je hebt fouten gemaakt.
Dat klopt, maar je was ook maar een mens.
Ik hoop dat je het gezien hebt.
Je allerliefste wens.
Je vier kinderen hebben alles samen geregeld.
Het was geen gedoe.
Voor 't eerst waren we een echt gezin.
We stonden er met z'n vieren midden in.
Vier kinderen, we houden allemaal van u.
Vier kinderen, we rouwen allemaal om u.
Vier kinderen, we moeten nu verder zonder u.
Dat gaat ons ook lukken,
want u heeft ons sterk gemaakt.
Uw dood heeft ons diep geraakt.
Je grote broer te zien huilen als een kind.
M'n twee zussen, wat waren we blind.
De dood van je moeder, is zo'n intens gevoel.
Alleen iemand die het heeft meegemaakt,
die weet wat ik bedoel.