Lieve Opa

Martijn de Jong

 Toen u in 1936 werd geboren,
 was de wereld een totaal andere plaats.
 Soms wens ik dat de tijd toen was bevroren,
 zodat u beschut zou zijn voor het aankomende onweerrelaas.

 Gedurende het geweld dat zes jaar lang over de wereld woedde,
 vond uw vader de dood.
 Gelukkig bleef jij onder beschermde hoede,
 totdat de Bevrijding uitkomst bood.

 Na je eerste zware levensjaren,
 kwam er zonneschijn in je leven.
 Kaatje liet je hart beven,
 waarna jullie lange tijd een gelukkig gezin van zeven waren.

 Decennia later werd ikzelf geboren,
 in een wereld die inmiddels zijn rust had verloren.
 Veel woensdagmiddagen mocht ik bij oma Kaatje en u komen,
 momenten waar ik nu alleen nog maar van kan dromen.

 Toen oma in 2006 overleed had ik het enorm zwaar,
 maar toch ben ik alle jaren nadien bij u blijven komen.
 Eén avond per week in de gladioolstraat,
 totdat u in de flat aan de Molenweg ging wonen.

 Nog 3.5 jaar lang kwam ik elke vrijdagavond een frietje bij u eten,
 die mooie avonden samen zal ik nooit vergeten.
 Ook gingen we weleens samen naar het crematorium,
 om daar een kaarsje voor oma aan te steken.

 De laatste paar maanden ging het steeds slechter,
 maar ook tijdens uw ziektebed ben ik u blijven opzoeken.
 De band tussen ons werd steeds hechter,
 helaas is nu de tijd gekomen dat ik u voor de laatste keer zal bezoeken.

 Wandelend door het paradijs van de Heer,
 heeft u geen pijn aan uw benen meer.
 Weer herenigd met Kaatje uw vrouw,
 samen wakend over de overlevenden op zomerdagen en in winterkou.