gevoel

Marill Meijs

 nu blijf ik achter
 mijn gevoel is leeg
 waarom jij zweeg
 daar kom ik nooit meer achter

 dat jij problemen had
 hebben we vaak besproken
 waarschijnlijk heb ik alleen geroken
 aan de grote berg ellende die er zat

 zwijgen is jou grote gave geweest
 praten deed je volop
 nooit over dat wat er zat in je kop
 dat raakt me nu het meest

 gisteren afscheid genomen
 je ligt er nu vredig bij
 dat maakt me ietsje blij
 al blijft er dat gevoel stromen

 waarom
 stom, stom, stom
 dat we het niet zagen
 het gevoel blijft knagen
 dat we tekort zijn geschoten
 we hebben samen toch vaak genoten
 tenminste dat was
 wat ik op je gezicht las
 was het dan steeds schijn
 het voelt helemaal niet fijn
 de leegte laat zich niet vullen
 je blijft me omhullen
 mijn gevoel is verdoofd
 wat spookte er toch door je hoofd

 lieve.... ik zal je naam dragen
 alle dagen
 als ik je weer tegenkom
 dan krijg ik het antwoord op mijn waarom????

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Informatie bij het gedicht

na de zelfmoord van een goede vriendin

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘gevoel’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.