INLOGGEN
«»

Tuin van eeuwige stilte.

 Bomen lijken te fluisteren in de wind,
 vogels brengen zacht hun lied ten gehoren.
 Niemand heeft de moed deze stilte,
 ook maar te verstoren.

 Een tuin met lange paden,
 met wederzijds een zerk of steen.
 Mensen lopen slepend langs de paden af,
 staan verdrietig bij hun gezochte graf.

 Knikken elkaar in stilte gedag,
 en gaan zonder woorden verdrietig weer heen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 25-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

droomster
Actief sinds: 22-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tuin van eeuwige stilte.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.