«»
Nu ik
met enkel, lege armen
zonder 'n warme kus
kan laten voelen
hoe dankbaar ik toen
met jouw geboorte was
Zo kort mochten je jaren duren
wij moesten je laten gaan
Als door 'n noodlot omgeven
is je 'tijd' stil blijven staan
Ieder jaar omringen je de bloemen
koesteren we jouw geboortedag
De aanvaarding heeft plaats gevonden
maar het gemis blijft elke dag!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
droomsterActief sinds: 22-02-2014Informatie bij het gedicht:
Jolanda- 11-06-69* 07-12-2003 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nu ik’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer