Pijn

Patros Fibros

 Pijn doet het om je te verlaten,
 Pijn doet het verlies van een vriend.
 Pijn overal in zijn lichaam,
 Pijn die hij niet had verdient.
 Pijn, elke seconde van de vele zware uren,
 Pijn door zijn lichaam geboord,
 Geen haar meer door de chemocuren.

 Waarom kon je niet nog even blijven?
 Waarom moest ik je laten gaan?
 Waarom kon ik er niet meer voor je zijn?
 Waarom geef je me zoveel pijn?

 Jij was mijn vriend,
 We deden alles samen,
 Jij stond altijd klaar om me op te vangen,
 Ik kon altijd op je rekenen.
 Jij was mijn steun,
 Jij was mijn toeverlaat.

 Altijd kon ik vaar je toe,
 Lachen of huilen zonder rede.
 Nu huil ik wel met een rede,
 Dat is omdat jij er niet meer bent.
 Foeke mijn vriend,
 Rust. In. Vrede.