Euthanasie (milde dood)
Je levensgenot
Als zand in een zandloper
Een rijstkorrel verspert de weg
Eerder zo vrij
Ineens gevangen
Gevangen in je eigen lijf
De rijstkorrel niet te verwijderen
Het levensgenot kan niet meer stromen
De zandkorreltjes die nog sterk genoeg zijn
Om hun weg door het oerwoud van de pijn te vinden
Vervangen de zucht naar vrijheid niet
Je enige verlangen
Rust
Wij begrijpen het
Al doet het ons veel pijn
Vaarwel
Rust zacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Britta Nijhuis (Actief sinds: 12-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Voor een vriendin die dit met een familielid meemaakt
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Euthanasie (milde dood)’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.