Trekken diepten zonder tranen
je oogde verte
maar je hand
was warm
naar mij toe
je stem was vlak
trekken diepten
zonder tranen
je gezicht zo moe
we brachten haar
de aarde die ze
wenste, huilden
voor de laatste keer
de merel
die we hoorden
toen we kwamen
floot niet meer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Trekken diepten zonder tranen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.