INLOGGEN
«»

Trekken diepten zonder tranen

 je oogde verte
 maar je hand
 was warm
 naar mij toe

 je stem was vlak
 trekken diepten
 zonder tranen
 je gezicht zo moe

 we brachten haar
 de aarde die ze
 wenste, huilden
 voor de laatste keer

 de merel
 die we hoorden
 toen we kwamen
 floot niet meer

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Trekken diepten zonder tranen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.