Stukjes naderende dood

wil melker

 ik voel pijn
 zouden het de eerste stukjes
 naderende dood kunnen zijn

 in frontale aanval
 op de tempel
 van het leven

 altijd evenwicht
 ieder licht nam
 schaduw zelf bij de hand

 nog schijnt de zon
 maar de dagen korten
 en het donker wint terrein

 de balans is om
 ik beleef nog slechts de schaduw
 van wat mijn bestaan had moeten zijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Stukjes naderende dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.