Nog neem je schaduw mee

wil melker

 in het uitzicht
 wenkt de verte
 om te gaan

 weg van het orkest
 uit de symfonie
 mee op ijle tonen

 naar waar
 de paden raken in
 symmetrie van het bestaan

 nog neem je
 schaduw mee uit
 lengte van de dagen

 stuwt zee
 haar golven
 zonder vragen

 ga in het reiken
 naar de einder
 ook jezelf voorbij

 pas in afscheid nemen
 en ontmoeten
 maak jij jezelf eindelijk vrij

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Nog neem je schaduw mee’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.