Je lieve lach
in een zachte wind
daalt lichte glans
op het natte gras
ik zag
je lieve lach
in rouwende gedachten
ogen die
in milde wijsheid
ons weer begeleiden
nog altijd in
een warm aanwezig zijn
nu zonder zorg en pijn
jij die alles wilde delen
hebt het aardse terug gegeven
maar je lach en ogen zijn gebleven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
22/10/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je lieve lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.