In onafscheidelijk wit
je huilde niet
maar de tragiek
keek mee uit ogen
die hoopten op wat mededogen
warme handen zochten
en een schouder
om steun te vinden
voor onbegrijpelijke dingen
de muziek zong paars
terwijl wij langs zijn leven gingen
lag hij in onafscheidelijk wit
dood opgebaard
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
23/02/2012 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In onafscheidelijk wit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|